Keuze voor functies gebouw

Na de aankoop in 2003 van het voormalige poortgebouw trekt eigenaar Kooij zich twee weken terug in Tanzania. In gedachten loopt hij door het gebouw en langzaam rijpen de ideeën over de functies die in het pand kunnen komen.
Hij besluit het gebouw zoveel mogelijk in oude staat te herstellen en realiseert zich dat het daarmee niet zal kunnen voldoen aan de nieuwste bouwfysische eisen. Daar hoort ook een lagere huur bij dan in de nieuwbouw. Het zal bedrijven aantrekken die meer gericht zijn op een stoer en bijzonder gebouw, dan bedrijven die hechten aan veel comfort.

Zelf zal hij er met zijn koffiebedrijf SANTAS intrekken. Het bedrijf zit op dat moment verspreid over verschillende locaties in de Merwehaven (kantoor), Schiedam (koffieproeverij/ keurkamer) en Spijkenisse (opslag). Nadat hij in maart 2005 de benedenverdieping betrekt, wordt in het gebouw de koffie gemalen en gemengd tot de specifieke Santas melanges. De grote koffie retourblikken worden er schoongemaakt, opnieuw gevuld en daarna uitgeleverd in houten retourkratjes. Koffiemachines worden onderhouden en gerepareerd. Sinds 2006 kunnen klanten de groei van de koffie zien in de plantenkas en kunnen zij koffie proeven in de keurkamer

De overige ruimten verhuurt hij aan andere ondernemers. Op grond van het bestemmingsplan is hij verplicht om voor de benedenverdieping ondernemers uit de foodsector te werven – het poortgebouw ligt immers in het Fruitportgebied. Tijdens de renovatie van het pand komen de eerste gegadigden kijken, maar niet iedereen heeft oog voor de potentie van het vervallen en verloederde gebouw. Daarom zoekt hij vanuit zijn eigen ondernemersnetwerk naar huurders die, net als hijzelf, op een ambachtelijke, duurzame en liefdevolle manier producten maken. Het lukt om de resterende ruimtes op de benedenverdieping vanaf de zomer 2005 te verhuren aan 2 bakkerijen.

Ook de verhuur van de voormalige wachtruimte voor passagiers gaat snel. Deze ruimte op de verdieping was als enige nog redelijk intact. Het is een bijzondere plek met het prachtige balkon op de avondzon, uitkijkend over de Lekhaven en de Nieuwe Maas in de verte. Hier komt in maart 2005 een cateringbedrijf, dat zich vooral gaat richten op zakelijke bijeenkomsten en kleinschalige evenementen.

Oorspronkelijk wilde Kooij het gehele gebouw verder gaan bestemmen voor bedrijven die ambachtelijke voedingsproducten produceren of verhandelen. Maar de verdiepingsvloer is niet sterk genoeg voor zeer zware belastingen. En dan zou er ook een lift moeten worden aangebracht, een dure ingreep. Deze bezwaren golden niet indien hij zou gaan verhuren aan kantoorfuncties. De keuze wordt gemaakt voor creatieve ontwerpbedrijven. Hoewel het gebouw binnen het fruitportgebied ligt, staat de erfpachtovereenkomst kantoorverhuur wel toe. Dit vanwege de geringe draagkracht van de verdiepingsvloer.

Belangrijk voor de nieuwe verhuur is de adreswijziging van Keilestraat naar Benjamin Franklinstraat. De straatnaam was beladen vanwege de gelijkenis met de Keileweg, waar tot september 2005 de prostitutiezone was met de afwerkplekken. Ook is het begin van de Keilestraat jarenlang (2003 - 2011) door hekken afgesloten geweest.
De nieuwe Benjamin Franklinstraat is in 2002 aangelegd, dwars op de havenbekkens en straten.
Het kadaster wilde eerst niet meewerken, maar na 8 maanden is het toch gelukt. Gemeentewerken heeft de adreswijziging in maart 2005 goedgekeurd. Ondertussen was ook de entree van het pand verplaatst naar de Lekhaven, bereikbaar via het nieuw aangelegde parkeerterrein aan de Benjamin Franklinstraat.

In 2006 en 2007 wordt de bovenverdieping langzaamaan opgeknapt. Het gaat niet snel, want Kooij heeft weinig financiële armslag. Zonder huurders verkrijgt Kooij geen financiering van de opknapkosten door een bank. En zolang de verdieping niet is opgeknapt, worden potentiële huurders afgeschrikt. Toch lukt het Kooij uiteindelijk om de gehele bovenverdieping op te knappen en te verhuren aan creatieve ondernemers als Humanique, Spark, en Doepel Strijkers Architects. De selectie van bedrijven verloopt vrij organisch, er ligt geen doortimmerd concept aan ten grondslag. Kooij: ‘Je kunt plannen maken wat je wil, maar ’t gaat altijd anders’. Omdat hij zelf de huurders werft, zijn het ondernemers die zich prettig voelen bij de pioniersstijl die dit concept met zich meebrengt. ‘We beconcurreren elkaar niet en soms werken we samen voor de zelfde klanten.’ Ook onderling nemen ze elkaars producten af. Belangrijk is ook, dat ze elkaar – als dat nodig is – helpen of adviseren.