Bureau Brinkman & Van den Broek

Toen architect J.H. (Jo) van den Broek zich in 1937 met J.A. (Jan) Brinkman associeerde, kwam hij terecht in een bureau met een sterke sociale betrokkenheid.

Het bureau was in 1910 door M. (Michiel) Brinkman opgericht en verwierf voornamelijk bekendheid door het woonblok aan de Justus van Effenstraat in Spangen (1921), waarbij voor het eerst in Nederland een galerij (‘bovenstraat’) werd toegepast om elke woning afzonderlijk te kunnen ontsluiten. Het bureau werd bij zijn overlijden in 1925 voortgezet door zijn zoon J.A. (Jan) Brinkman en door L. (Leen) van der Vlugt. Het bureau Brinkman & Van der Vlugt was verantwoordelijk voor iconen van het Nieuwe Bouwen in Rotterdam, zoals de Van Nellefabriek (1927-1929) en het Feijenoord Stadion (1935-1937).

In 1937 wordt Van den Broek de opvolger van de jong gestorven Van der Vlugt (1894-1936). Jan Brinkman trad weinig op de voorgrond en door ziekte was hij vanaf 1939 nauwelijks meer bij het bureau betrokken.
Hoewel er weinig bekend is over de precieze kennismaking tussen Brinkman en Van den Broek, is wel duidelijk dat ze een soortgelijke ontwerp- en maatschappijvisie hadden.

Na de oorlog in 1948 wordt Van der Broek benoemd als hoogleraar van de technische Hogeschool in Delft. Hij krijgt minder tijd voor de bureaupraktijk en vraagt de 16 jaar jongere Jaap Bakema met hem samen te werken. In 1949 overlijdt Jan Brinkman op 47 jarige leeftijd en in 1951 wordt het bureau Brinkman en Van den Broek omgedoopt tot Van den Broek en Bakema.